زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

محمد بن احمد ترمذی (دائرة‌المعارف‌مؤلفان‌اسلامی)






ابوجعفر محمد بن احمد ترمذی (۲۰۰-۲۹۵ق)، از محدثان و راویان شافعی مذهب قرن سوم هجری قمری در بغداد بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوجعفر محمد بن احمد بن نصر بن احمد ترمذی شافعی، چنان‌که از لقبش پیداست، در اصل اهل ترمذ بود و در سال ۲۰۰ق به دنیا آمد، هرچند ساکن بغداد بود. از یحیی بن بکیر مصری، یوسف بن عدی و ابراهیم بن منذر روایت کرد و افرادی چون احمد بن کامل قاضی، عبدالباقی بن قانع و عبدالرحمان بن سیما از او روایت نمودند. رجال‌نویسان اهل‌سنت وی را محدثی ثقه و قابل اعتماد دانسته‌اند. به گفته خود وی، در آغاز به مذهب حنفی گرایش داشت و سپس به دلایلی به مذهب شافعی گروید. به نوشته ذهبی، ابوجعفر شیخ شافعیه در عراق و از برجسته‌ترین و با ورع‌ترین علمای آنان بود.
وی در آخر عمرش به اختلال حواس عظیمی دچار شد و به سال ۲۹۵ق درگذشت. کتاب اختلاف اهل الصلاة اثر اوست.
[۹] حسینی، ابوبکر بن هدایة‌الله، طبقات الشافعیه، ص۳۸.


۲ - پانویس


 
۱. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۴۳.    
۲. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱، ص۳۸۲.    
۳. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۲، ص۵۱.    
۴. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۱۹۵.    
۵. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۲، ص۲۴۵.    
۶. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۳، ص۷۸.    
۷. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۱۸۷.    
۸. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۴۰۳.    
۹. حسینی، ابوبکر بن هدایة‌الله، طبقات الشافعیه، ص۳۸.
۱۰. شیرازی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ص۱۰۵.    
۱۱. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۵۴۶.    
۱۲. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۵، ص۴۶.    
۱۳. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۴۲۹-۴۳۰.    
۱۴. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۹، ص۲۵.    


۳ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۷۷، برگرفته از مقاله «محمد ترمذی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.